ការដួលរលំនៃរាជធានីភ្នំពេញ
អត្ថបទនេះ អាចស្របតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់របស់វិគីភីឌាពីព្រោះជា ទំព័រសាកល្បង។ លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនេះអនុវត្តទាំងប្រអប់ខ្សាច់ ឬទំព័រក្នុងចន្លោះឈ្មោះអ្នកប្រើប្រាស់។ សូមមើល លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់#G2|CSD G2។
ប្រសិនបើអត្ថបទនេះ មិនបំពេញតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសម្រាប់ការលុបជាបន្ទាន់ទេ ឬអ្នកមានបំណងកែសម្រួល សូមលុបការជូនដំណឹងនេះចេញ ប៉ុន្តែកុំលុបការជូនដំណឹងនេះចេញពី ទំព័រដែលអ្នកបានបង្កើតដោយខ្លួនឯង។ ប្រសិនបើអ្នកបង្កើតទំព័រនេះ ហើយអ្នកមិនយល់ស្របនឹងហេតុផលសម្រាប់ការលុបដែលបានផ្តល់ឱ្យ អ្នកអាចធ្វើការជំទាស់ដោយចុចប៊ូតុងខាងក្រោម ហើយទុកសារពន្យល់ពីមូលហេតុដែលអ្នកជឿថាវាគួរតែមិនត្រូវបានលុប។ អ្នកអាចចូលឆែកមើលទំព័រពិភាក្សាផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកបានទទួលការឆ្លើយតបចំពោះសាររបស់អ្នក។ សូមបញ្ជាក់ថា អត្ថបទនេះ អាចត្រូវបានលុបនៅពេលណាក៏បាន ប្រសិនបើវាបំពេញតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់ដោយគ្មានការសង្ស័យ ឬរកឃើញថាការពន្យល់នៅក្នុងទំព័រពិភាក្សាមិនគ្រប់គ្រាន់។
If you have already posted to the talk page but this message is still showing up, try purging the page cache. ទំព័រនេះត្រូវបានកែសម្រួលចុងក្រោយ ដោយ Tiamichaelnuksu1994 (contribs| logs) at ០៩:៣៣, ២៥ ខែធ្នូ ២០២១ (UTC) (74182149 វិនាទីកន្លងទៅ) |
- "កុំពុងធ្វើ"
សម្តេច ស៊ីរិក ម៉ាតាក់ (កុម្ភៈ ២២ ១៩១៤ — មេសា ២១ ១៩៧៥) កើតនៅ ភ្នំពេញ, ប្រទេសកម្ពុជា,ហើយគឺជា សម្តេច នៃរាជវង្សានុវង្សប្រទេសកម្ពុជា។
ការដួលរលំនៃរាជធានីភ្នំពេញ[កែប្រែ]
របបកុំមុយនីសខ្មែរក្រហមបានចាប់ផ្តើមទ្បោមព័ទ្ធប្រតិបត្តិការវាយលុករដ្ឋធានីកម្ពុជានៅថ្ងៃទី ០១ មករា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ទាហានរបស់ពួកខ្មែរក្រហមបានគ្រប់គ្រងរហូតដល់ច្រាំងទន្លេមេគង្គ ពួកគេបាននាំមកនូវសំភារៈជំនួយម្ហូបអាហារ ប្រេងឥន្ធៈ គ្រាប់រំសេវ ក្នុងរាជធានី។ បន្ទាប់មកត្រូវបានបិទជិតនៅខែ កុម្ភៈ សហរដ្ឋអាមេរិចចាប់ផ្តើមផ្តល់ការដឹកជញ្ជូនតាមយន្តហោះ។ នេះគឺជាគ្រេះថ្នាក់ធំពីព្រេះខ្មែរក្រហមមានគ្រាប់រ៉ុកែត។ កុំមុយនីសបានបាញ់គ្រាប់រ៉ុកកែត និងគ្រាប់កាំភ្លើងធំចូលទៅក្នុងរាជធានី បណ្តាលឲ្យប្រជាពរដ្ឋជាច្រើនបានស្លាប់។ ទាហាននៃសាធារណរដ្ឋដែលមានគ្រេះថ្នាក់បាទយកចូលក្នុងរាជធានី ក្នុងចំណោមពូកគេជាច្រើនបានដាក់គ្រាប់រំសេវ ពួកគេបានលុកលុយតបតទៅខ្មែរក្រហមយ៉ាងរហ័ស។ អ្នកសង្កេតការ ជនជាតិអាមេរិច ដែលជាមន្រ្តីកងម៉ារីនចាត់ការទូទៅមានការគោរពតិចតូចចំពោះកងប្រដាប់អាវុធជាតិខ្មែរ(អិហ្វ អេ អេន ខេ) បង្ហាញនូវសេចក្តីសំរេចចិត្តឲ្យបុរស់ទាំងអស់ចូលធ្វើជាទាហាន ដើម្បីវាយការពាររាជធានីភ្នំពេញពីខ្មែរក្រហមបានយកទីក្រុង និងគ្រប់គ្រងរាជរដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋខ្មែរ។ នៅខែ មេសា ថ្ងៃទី ០១ ឆ្នាំ១៩៧៥ ប្រធានាធិបតី លុន ណុល បានលាលែងតំណែង ហើយបានរត់ចេញពីប្រទេសនិរទេសទៅកាន់ទីក្រុងហាវៃ ពីព្រោះខ្មែរបានបោះពុម្ពផ្សាយលើបញ្ជីស្លាប់ដែលមាន ឈ្មោះរបស់គាត់អ្នកដឹកនាំ និងកងកំលាំងរបស់ពួកគាត់នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។
ខែ មេសា ១២ ១៩៧៥ ឯកអគ្គរដ្ឋទូតរបស់សហរដ្ឋអាមេរិចមកកាន់ប្រទេសកម្ពុជាគឺលោក ចន ហ្កាន់ដឺឌីន បានស្នើសិទ្ធិច្រកអាស្រ័យជាផ្លូវការណ៍នៃនយោបាយសាធារណរដ្ឋខ្មែរ នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិច ប៉ុន្តែ សម្តេច ស៊ីរិក ម៉ាតាក់ ទ្បុង បូរិត លុន ណុន (បងប្អូនប្រុសរបស់ លុន ណុល ) សម៉ាជិកទាំងអស់របស់លុន ណុល មិនព្រមចុះឳនភាព។
មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលគិតថា នៅក្នុងសេចក្តីអះអាងរបស់ពួកគេយ៉ាងមុនមាំពួកគេថាខ្នែរក្រហមនិងមិនប្រតិបត្តិការណ៍មុននោះទេ។ សម្តេច ស៊ីរិក ម៉ាតាក់ និង លុន ណុន
ទ្បុង បូរិត ហើយនិងមន្ត្រីសាធារណរដ្ឋផ្សេងៗទៀតដែលឈ្មោះរបស់ពួកគេមិនបានបោះពុម្ពផ្សាយនៅលើបញ្ជីស្លាប់ ជ្រើសរើសនៅពេលក្រោយ។
នៅពេលដែលឯអគ្គរាជទូតរបស់រដ្ឋអាមេរិចបានស្នើផ្តល់សិទ្ធិជ្រកអាស្រ័យរួចមក សម្តេច នាយករដ្ឋមន្ត្រី ស៊ីរិក ម៉ាតាក់ បានសរសេរលិខិតឆ្លើយតបមួយនិ
យាយទៅកាន់ឯអគ្គរាជទូតថា”ខ្ញុំមិនបានចាកចេញដោយមុខមាត់កំសាកបែបនេះទេ”។ ខ្ញុំមិនដែលជឿជាក់ថាមួយរំពេចសោះដែលអ្នកបោះបង់ចោលប្រជាជន ដែលធ្លាប់មានសេរីភាពឲ្យរងទុក្ខវេទនានោះទេ។ ខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តិនូវកំហុសទាំងនេះដោយជឿទុកចិត្តលើលោកដែលជាជនជាតិអាមេរិច ដូច្នេះ សមេ្តច ស៊ីរិក ម៉ាតាក់ បានស្នាក់នៅរាជធានីភ្នំពេញ ហើយរយៈពេលមួយខែក្រោយមកត្រូវបានស្លាប់ដោយសារខ្មែរក្រហមជាមួយប្រជាជនជាត ២ លាននាក់តូ្រវបានស្លាប់ផងដែរ។
សម្តេច ស៊ីរិក ម៉ាតាក់ និងរដ្ឋមន្ត្រីរបស់គាត់ត្រូវបានគ្របគ្រងដោយរបបកុមុយនីសនៅថ្ងៃទី ២១ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។