ការស្ដារវិបត្តិថវិការជាតិ១៩៦៦
អត្ថបទនេះ អាចស្របតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់របស់វិគីភីឌា ពីព្រោះជា ទំព័រដែលមានមិនមានខ្លឹមសារច្បាស់លាស់, មានអត្ថបទមិនស៊ីសង្វាក់គ្នាសុទ្ធសាធឬមិនសមហេតុសមផលដោយគ្មានខ្លឹមសារ ឬប្រវត្តិសាស្ត្រ។ នេះមិនរាប់បញ្ចូលការសរសេរមិនល្អទេ ការបំផ្លិចបំផ្លាញនិងការបោកបញ្ឆោត (G3), សម្ភារៈដែលជាប់គ្នា មិនត្រូវបានសរសេរជាភាសាខ្មែរ សម្ភារៈបកប្រែមិនល្អ ។ល។ លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនេះក៏មិនអនុវត្តចំពោះទំព័រក្នុងចន្លោះឈ្មោះអ្នកប្រើប្រាស់ដែរ។ សូមមើល លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់#G1|CSD G1។
ប្រសិនបើអត្ថបទនេះ មិនបំពេញតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសម្រាប់ការលុបជាបន្ទាន់ទេ ឬអ្នកមានបំណងកែសម្រួល សូមលុបការជូនដំណឹងនេះចេញ ប៉ុន្តែកុំលុបការជូនដំណឹងនេះចេញពី ទំព័រដែលអ្នកបានបង្កើតដោយខ្លួនឯង។ ប្រសិនបើអ្នកបង្កើតទំព័រនេះ ហើយអ្នកមិនយល់ស្របនឹងហេតុផលសម្រាប់ការលុបដែលបានផ្តល់ឱ្យ អ្នកអាចធ្វើការជំទាស់ដោយចុចប៊ូតុងខាងក្រោម ហើយទុកសារពន្យល់ពីមូលហេតុដែលអ្នកជឿថាវាគួរតែមិនត្រូវបានលុប។ អ្នកអាចចូលឆែកមើលទំព័រពិភាក្សាផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកបានទទួលការឆ្លើយតបចំពោះសាររបស់អ្នក។ សូមបញ្ជាក់ថា អត្ថបទនេះ អាចត្រូវបានលុបនៅពេលណាក៏បាន ប្រសិនបើវាបំពេញតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់ដោយគ្មានការសង្ស័យ ឬរកឃើញថាការពន្យល់នៅក្នុងទំព័រពិភាក្សាមិនគ្រប់គ្រាន់។
If you have already posted to the talk page but this message is still showing up, try purging the page cache. ទំព័រនេះត្រូវបានកែសម្រួលចុងក្រោយ ដោយ Tiamichaelnuksu1994 (contribs| logs) at ០៧:០៦, ២៧ ខែធ្នូ ២០២១ (UTC) (74326193 វិនាទីកន្លងទៅ) |
១៦.តើសម្ដេចសីហនុប្រើប្រាស់វិធានការដូចម្ដេចដើម្បីស្ដារវិបត្តិថវិការជាតិចាប់ពីឆ្នាំ១៩៦៦ ?
- នៅឆ្នាំ១៩៦៦ រដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចបោះពុម្ភលុយថ្មីបន្ថែមទៀត តែមិនសម្រេច
- សម្រេចដាក់ទុនវិនិយោគលើវិស័យភាពយន្តរដ្ឋ ៖ រដ្ឋាភិបាលបានសំឡឹងឃើញពីការដាក់អោយទៅជាកាវិនិយោគទន់លើវិស័យភាពយន្តរដ្ឋម្តង។ ដោយតួឯកប្រមុខរដ្ឋ ព្រះជាយា និងបុត្រ។ដំបូងហាក់បីមានភាពជោគជ័យក្នុងការរកស៊ី រដ្ឋទទួលបានចំណូលយ៉ាងច្រើន។ ពីព្រោះសម័យសង្គមរាស្រ្ត ប្រជាជនពេញចិត្តនិងចង់ឃើញព្រះភ័ក្រ្ត និងសកម្មភាពកាយវិការរបស់ក្សត្រ ទើបនាំគ្នាទៅទស្សនាយ៉ាងច្រើនកុះករ។ យូរៗទៅមនុស្សចាប់ផ្តើមនឿយណាយ នាំអោយបរិមាណ អ្នកទៅទិញសំបុត្រកាន់តែតិចទៅៗ បរិមាណចូលថវិការជាតិចាប់ផ្តើមធ្លាក់ចុះ ចុងក្រោយវិស័យភាពយន្តត្រូវដួលរលំ។
- ការបើកកាស៊ីណូរដ្ឋ៖ មធ្យោបាយមួយទៀតសម្រាប់ស្តារសេដ្ឋកិច្ចឡើងវិញនោះ គឺ ការបើកកាស៊ីណូរដ្ឋ ពីពេលមុនមានលក្ខណៈតិចតួច។ ក្រោយពេលបើក កាស៊ីណូរដ្ឋជាច្រើនកន្លែងមក មានការចាប់ផ្តើមប្រមូលប្រាក់តុងទីនដើម្បីចូលការិយាល័យ។ ទីបំផុតនៅក្រោយសម្តេច នរោត្តម សីហនុ បានបង្កើតបនល្បែង ជាច្រើនដែលនាំអោយមានការជំពាក់លុយមានវិបត្តិសង្គមកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ដូចពាក្យថា”ខាតចុងលុងខាតដើម”ដែលមិនអាចស្តារបានឡើយរហូតកើតមានភាពវឹកវរ។
ចុងក្រោយមានវិបត្តិសង្គម នាំអោយមានរដ្ឋប្រហា១៨ មីនា ១៩៧០កើតឡើងព្រោះសម្តេច នរោត្តម សីហនុ បានរត់ចេញទៅក្រៅស្រុក ហើយ លន់ នល់ រៀបចំដើម្បីបំបែកជនជាតិដែលនៅក្នុងប្រទេស ដែលជាវិធីសាស្រ្តមួយដោះស្រាយសង្គមរហូតបើកការទទួល ជំនួយពីសហរដ្ឋអាមេរិកជាថ្មីម្តងទៀត។[១]
- ↑ វង់ សុធារ៉ា និងណុប សុខា.(២០១៧).ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរថ្នាក់មូលដ្ឋាន.ភ្នំពេញ