ភូមិចំបក់ថ្លឹង
អត្ថបទនេះ អាចស្របតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់របស់វិគីភីឌាពីព្រោះជា ទំព័រសាកល្បង។ លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនេះអនុវត្តទាំងប្រអប់ខ្សាច់ ឬទំព័រក្នុងចន្លោះឈ្មោះអ្នកប្រើប្រាស់។ សូមមើល លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់#G2|CSD G2។
ប្រសិនបើអត្ថបទនេះ មិនបំពេញតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសម្រាប់ការលុបជាបន្ទាន់ទេ ឬអ្នកមានបំណងកែសម្រួល សូមលុបការជូនដំណឹងនេះចេញ ប៉ុន្តែកុំលុបការជូនដំណឹងនេះចេញពី ទំព័រដែលអ្នកបានបង្កើតដោយខ្លួនឯង។ ប្រសិនបើអ្នកបង្កើតទំព័រនេះ ហើយអ្នកមិនយល់ស្របនឹងហេតុផលសម្រាប់ការលុបដែលបានផ្តល់ឱ្យ អ្នកអាចធ្វើការជំទាស់ដោយចុចប៊ូតុងខាងក្រោម ហើយទុកសារពន្យល់ពីមូលហេតុដែលអ្នកជឿថាវាគួរតែមិនត្រូវបានលុប។ អ្នកអាចចូលឆែកមើលទំព័រពិភាក្សាផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកបានទទួលការឆ្លើយតបចំពោះសាររបស់អ្នក។ សូមបញ្ជាក់ថា អត្ថបទនេះ អាចត្រូវបានលុបនៅពេលណាក៏បាន ប្រសិនបើវាបំពេញតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់ដោយគ្មានការសង្ស័យ ឬរកឃើញថាការពន្យល់នៅក្នុងទំព័រពិភាក្សាមិនគ្រប់គ្រាន់។
If you have already posted to the talk page but this message is still showing up, try purging the page cache. ទំព័រនេះត្រូវបានកែសម្រួលចុងក្រោយ ដោយ Tiamichaelnuksu1994 (contribs| logs) at ១៤:៣៥, ៧ ខែមីនា ២០២២ (UTC) (68093965 វិនាទីកន្លងទៅ) |
ប្រវត្តិភូមិចំបក់ថ្លឹង
កាលពីយូរលង់ណាស់មកហើយមានគ្រួសារមួយបានផ្លាស់ទីលំនៅមកនៅភូមិមួយដែលគ្មានមនុស្សនៅ។ ភូមិនេះពោពេញទៅដោយដើមផ្ចាក់ដុះពាស់ពេញហើយសម្បូរដំបូកនិងទូលធំៗជាច្រើន ។ គ្រួសារមួយនេះបានតាំងទីលំនៅអស់ជាច្រើនដំណរក៏កើតកូនកើតចៅហើយចេះតែទន្ទ្រានដីធំទៅៗ។ ពូកគេបានកាប់ដើមផ្ចាក់នោះយកដីបង្ករបង្កើនផល់។ក៏កើតបានជាភូមិមួយមានមនុស្សចេញចូលជាញឹកញាប់ តែនេះមិនទាន់មានឈ្មោះនោះទេ។នៅខាងកើតភូមិមានដើមចំបក់ចាស់មួយដើមធំមិនដឹងដុះទាំងពីពេលណាទេ មានមែកធំពីរមួយបែកទៅជើងមួយបែកទៅត្បូងរាងដូចជញ្ជីង នៅជាប់ផ្លូវជាទីសម្រាប់ថ្មើរសម្រាកនិងស្នាកអាស្រ័យ។ សម័យថ្ងៃមួយមានបុរសម្នាក់ឈ្មោះប៉ក់ សម្បុរខ្មៅមាឌតូច សក់ក្រញាញ់ បានមកចងកនៅនឹងដើមចំបក់មែកខាងជើង(ការចងកនេះមិនដឹងថាមានមូលហេតុអ្វីឲ្យច្បាស់លាស់នោះទេ អ្នកខ្លះថាគាត់ត្រូវបានខ្មោចនាំ ឯអ្នកខ្លះថាមកពីគាត់ខូចចិត្តឬមានវិបត្តអ្វីមួយ)។នៅពេលមានមនុស្សដើរកាត់ទីនោះក៏បានឃើញខ្មោចបុរសនោះចងកស្លាប់ ក៏ស្រែកហៅអ្នកភូមិឲ្យមកមើល ហើយសាកសព្វត្រូវបានយកទៅធ្វើបុណតាមប្រពៃណីខ្មែរ។ ដោយសាតែមានរូបភាពដែលបុរសឈ្មោះប៉ក់នោះស្លាប់នៅលើដើមចំបក់ដែលមានរាងដូចជញ្ជីង ទើអ្នកភូមិបានហៅភូមនេះថា ភូមិចំបក់ថ្លឹង ។ បុរសឈ្មោះ ប៉ក់ ជាមួយនឹងដើម ចំបក់ គឺវាមានសម្លេងស្រដៀងគ្នាផង ។ភូមចំក់ថ្លឹងនេះគឺនៅមានដល់សព្វថ្ងៃ ចំណែកឯដើមចំបក់គឺមិនដឹងថាងាប់ឬក៏កាប់តាំងពីពេលណានោះទេ។ភូមិនេះមានទីតាំនៅ ខេត្ត ស្វាយរៀង ស្រុកស្វាយជ្រុំ ឃុំគោកព្រីង ។
យោងតាមការចេះចាំតៗគ្នារបស់លោកតា វឿន ។
ធ្វើនៅភូមិចំបក់ថ្លឹង ឃុំគោកព្រីង ស្រុកស្វាយជ្រុំ ខេត្តស្វាយរៀង ថ្ងៃទី៨ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០២១ ។